Naar aanleiding van de berichten over het gebrek aan diversiteit in het topvoetbal bij vrouwen en de ‘witte’ ploegfoto’s van Arsenal en Engeland, voelde Sven Van den Abbeele de drang iets neer te pennen. Dit is zijn blik op diversiteit, en op het belang ervan bij Antwerp Diamonds FC.
Bij Antwerp Diamonds FC is diversiteit een doel. Het maakt deel uit van haar identiteit en cultuur. Als ik op trainings- en wedstrijddagen ons ‘Halve Maantje’ binnenkom, is het dat wat me spontaan blij maakt. Die rijkdom aan persoonlijkheden en achtergronden. De verbindende kracht van sport is gigantisch en het ergert me dat sport geen belangrijkere plaats heeft in onze samenleving. Het zoveelste voetbalclubke worden in Antwerpen en omstreken interesseert me niet. Met de oprichting van Antwerp Diamonds FC hebben we de verantwoordelijkheid opgenomen iets te betekenen voor stad en sport. Het is verdomd moeilijk om de juiste mensen te vinden en iedereen mee te krijgen in zo’n project. Er kruipt meer tijd en energie in de dagelijkse werking dan in het ‘hogere’ doel. Niet alles verloopt altijd zoals gewild. We hebben al fouten gemaakt. Maar het geloof en de motivatie zijn groot. Als we vasthouden aan onze missie en niet ongeduldig zijn, wordt Antwerp Diamonds FC een grote en mooie club. Trouwens, de vele lachende en spelende meisjes begraven telkens weer alle twijfel.
(Zoals ik gevreesd had, gaat m’n pen helemaal los en dreig ik af te wijken van de aanleiding en de kern. Terug naar diversiteit dus.)
Antwerp Diamonds FC wil op alle vlakken de ploeg van ’t Stad zijn voor meisjes en vrouwen. Om dat te kunnen verwezenlijken moet de groep van speelsters een doorsnede zijn van de samenstelling van de levendige metropool. Het creëren en bewaken van de mix van (kans)rijk en (kans)arm is een uitdaging. Onderzoeken wijzen uit dat het streven naar die diversiteit moeilijk is. In de ontwikkeling van een club schuift het ledenbestand dikwijls op in de ene of de andere richting. Het is een van de boeiendste vragen die me bezighoudt en die we ons als bestuur moeten stellen: Hoe blijven we divers? Hoe houden we de sociale mix in stand? Hoe blijft Antwerp Diamonds FC een club van (kans)rijke en (kans)arme jongeren? Het contact tussen die groepen is zo waardevol en leerrijk voor beide. Verstandhouding tussen hen is een noodzaak om samen te voetballen en om samen te leven. Het maakt de club, de stad en de toekomst mooier.
Ik koppel diversiteit niet enkel en automatisch aan kleur en geloof. Ik vind dat die focus de betekenis en de waarde van het woord verengen. Diversiteit is meer. Het is een fantastische waaier van kenmerken, eigenschappen en kwaliteiten die ons allemaal uniek en anders maakt. En ja, mogelijk schuilt dus ook achter de witte foto van Arsenal diversiteit. Waarmee ik niet wil zeggen dat we niet moeten stilstaan bij het gebrek aan kleur in de hoogste regionen van het vrouwenvoetbal. Enerzijds moet het ons aanzetten tot nadenken en actie, anderzijds maakt het deel uit van het groeiproces en wijst alles erop dat het de volgende jaren zal veranderen. Ik kan alvast getuigen dat Voetbal Vlaanderen, de stad Antwerpen en een reeks van andere Antwerpse voetbalclubs veel initiatief nemen om diversiteit in het meisjesvoetbal een plaats te geven.
Het stopt niet bij het streven naar diversiteit. Het volstaat niet om een kleurrijke ploegfoto te hebben. Antwerp Diamonds FC wil ook inclusief zijn. De speelsters moeten zichzelf kunnen zijn. Ze mogen een stem hebben en participeren aan de groei van het team, de club en de sport. Ieder van onze Diamantjes heeft een rugzak die verschilt van die van de ploegmakkers. Dat is niet gewoon OK. Dat is top. Dat is een ongelooflijke meerwaarde voor onze community.
Het voornaamste wat een club moet doen is voor een warme, positieve en begripvolle omgeving zorgen. ‘Verbinding’ wordt zoveel gebruikt dat het een holle term is geworden. Helaas, want het is de kern. Een bal en een club kunnen voor verbinding zorgen. Pas als onze jongeren zich goed en begrepen voelen, kunnen ze zichzelf ontwikkelen, op en naast het veld. ‘Connect the city’, het is een van de pijlers van de missie van Antwerp Diamonds FC. We willen jongeren en andere Antwerpse clubs verbinden.
‘Moet je bij een voetbalclub niet gewoon leren voetballen?’ Krijg ik soms te horen. Ja en neen.
Ja, de sportieve ontwikkeling is en blijft belangrijk -Antwerp Diamonds FC wil ook op sportief vlak een referentieclub worden- maar dat leerproces zal verstoord worden als een speelster zich niet goed voelt, of misbegrepen wordt door teamgenoten en trainers.
Neen, een sportclub is een omgeving waar normen en waarden moeten meegegeven worden. Waar jongeren leren om te gaan met anderen. Waar ze zich bewust worden van de maatschappij, de stad en de wereld waarin ze opgroeien. Het volstaat niet dat trainers veel van voetbal kennen. (Verwijzend naar een veel gehoorde uitspraak om een trainer te verdedigen: ‘Hij/zij gaat niet goed om met jongeren. Maar hij/zij kent wel veel van voetbal zene!’ Wat volgt is steevast mijn stomverbaasde blik van verontwaardiging.) Trainers moeten ook over sociale en communicatieve skills beschikken om een band te scheppen met de speelsters. Zij dragen niet alleen bij tot de sportieve opleiding van kinderen, ook tot de opvoeding. Zij kunnen belangrijk zijn in hun leven. Zeker in een stedelijke omgeving waar de kans dat jongeren verloren lopen groter is dan elders. Trainers zijn de belangrijkste mensen van een club. Zij moeten ervoor zorgen dat de diversiteit er niet enkel is, maar dat ze ook werkt. Dat ze verrijkend en plezant is.
Slotnoot: Ik hou ervan om een tikkeltje anders en spraakmakend te zijn. Daarom sluit ik af met de paradox van Antwerp Diamonds FC. Ik kan hier wel een mooi verhaaltje schrijven over diversiteit. Tegelijkertijd is Antwerp Diamonds FC een club die bewust discrimineert. In onze ploegen zijn jongens niet welkom. Wij zijn er enkel voor meisjes en vrouwen. Omdat het nodig is.
0 Comments